Toplumun Demek İstediği...

Topluma şöyle bir durup bakınca söylenen tek şey; "Gençlik nereye gidiyor? Bu gençlerin içi boş, Bunlarda genç mi? İşsiz misiniz siz evladım?" Vs.vs. uzayıp gider bu böyle.

Evet çoğu gencin içi boş. Peki, neden? Ne görüyorlar ki bu toplumda?  Gördükleri tek şey adaletsizlik, eşitsizlik, kaos, şiddet, taciz, tecavüz.

Gençleri suçlamak yerine;  tasarladığınız filmlerle, reklamlarla, dizilerle, haberlerle ve toplum içindeki davranışlarınızla onlara örnek olarak düz bir yolda yürümelerini sağlasanız daha yararlı olmaz mı?

Hak, hukuk, adalet yerini bulsa, insanlar suç işlemeye meyilli olmasa, kadına şiddete, tacize, tecavüze meraklı olmasa, asıl güç göstergesinin akıl olduğunu kavganın ve şiddetin hiç bir sorunu çözmediğini anlasalar, çocukların çocuk olduğunu ve sadece oyuncaklarıyla oynamaları gerektiğini bilseler, herkesin eşit haklara sahip olduğunu kimsenin kimseye üstünlük kurmaya hakkı olmadığını anlasalar? Aslında sizler bunları anlatsanız. Çektiğiniz filmlerde ve dizilerde, çıkardığınız kanunlarda, çıktığınız davalarda, verdiğiniz kararlarda ve çocuklarınıza söylemlerinizde.

Gençlere tek bir laf söylemeye hakkınız yok çünkü asıl içi boş olan sizsiniz.

Şimdi diyeceksiniz ki “ Sen kim oluyorsun da bize laf etme cürretinde bulunuyorsun”

Şöyle cevaplayayım; ben bir kadınım. Haklarını bilen ve savunan, yanlış olana yanlış demeyi bilen bir kadın.

Siz toplumu öyle bir konuma getirdiniz ki, yalan söylemeyeni dışlar oldular, tecavüzü erkekliğin bir göstergesi olarak kabul ettiler, savaşı güç gösterisi, kadına şiddeti gerekli bir eylem olarak bildiler.

Pembe dizi karakteri, film kahramanı olarak yaşamak vardı bu dünyada. Gömleği asla kırışmayan, her zaman bakımlı olan, çorabı hiçbir zaman kaçmayan, topuklu ayakkabıyla muhteşem bir zarifliğe sahip olan ve hayatlarında olan bütün entrikalara rağmen sonunda her zaman kazanan.

Hayatın gerçeklerinden ırak, yaşamın acımasızlıklarından çok uzak. Dünyada ne olursa olsun, açlık, sefalet, savaş, ölüm, yaşam savaşı vs. diziler ve filmler gibi, sonunda her zaman iyiler kazanmıyor. İyiler acı çekiyor. Masum melekler çıkarlar üzerine yapılan dünya savaşlarında ölüyor, acımasız bu hayatta;  bir başına anne ve babasız kalıyorlar.

Kadınlar zaten tutsak oldukları bu dünya üzerinde yetmezmiş gibi birde hor görülüyor. Erkek egemen bu toplumda söz hakkı verilmeyen, işinin sadece çocuk bakmak olduğu düşünülen, kendini herkesten saklaması gerektiğini tekrar tekrar hatırlatan, ne giyeceğine dahi toplumun karar verdiği bu sonsuz hapishane içerisinde kadın sadece bir kelime olarak görülüyor.

Kadın ne demek? Kadın, sadece bütün gün çocuğuyla ilgilenip, ev temizliği yaptıktan sonra akşamları da kocasının isteklerini yerine getiren bir varlık mıdır? Kadın kelimesinin açılımı gerçekten bu mudur?

Kadın demek …

Kadın demek anne demek, kız kardeş, eş, dost, arkadaş demek. Kadın demek öğretmen, doktor, mühendis, marangoz, gazeteci, kaymakam, vali, belediye başkanı, başbakan, cumhurbaşkanı, hemşire demek.

Kadın toplumun temeli demek.

Kadın öğrenirse çocuklarına öğretir, çocuk öğrenirse toplumda fark yaratır. Toplumu şekillendiren temel taş kadındır. Kadın öğretendir çünkü kadın doğurgan bir varlıktır.

Burada anlatmak istediğim kadının üstünlüğü değil, kadın toplumumuzda akıllara yer edindiği gibi hor görülmesi gereken bir varlık değildir.  Kadın ve erkek her zaman eşit yaşama haklarına sahiptir. Hiç kimse karşısında ki sadece kadın diye onu ezemez, dövemez ve taciz edemez.

Unutmayın kadın anadır, eştir, kardeştir.